Erratzari irabaziko diot!

Asteazkena, 2010ko azaroak 10

Kaixo! Bruni dut izena eta gaur nire burua aurkeztuko dut. Txakur gaztea naiz, orain dela gutxi urte bat bete dut eta oso pozik nago etxean Carla nire arrebarekin. Dakizuen bezala, bera oso lasaia den bitartean, ni ipurtarina naiz. Edozerk poza eragiten dit. Bai, horrela da, hamsterrak bisitatzera banoa, isatsa alde batera eta bestera mugitzen dut nire poza adierazteko. Esaterako, kalera baldin banoa salto egiten dut edo nirekin jolasten badute oso alai jartzen naiz.

Hori dela eta, nirekin jolasteko edota ondo pasatzeko abere ezinhobea naiz. Familiako kiderik zailenaren maitasuna lortu dut, Soniaren aitarena. (Ama Soniaren aitarena Vito eta Lucky-k ezango lukete). Oso pertsona haserrekorra da eta ez zaizkio animaliak etxean gustatzen. Animaliak landan baino ez ditu ikusi nahi. Hala ere, nire jolasekin barre egiten du eta izugarri gustatzen zaio nik korrika egitera eramaten dudanean. Tira, berak uhala eramaten du, baina nik indarra jartzen dut erritmo ona eroateko.

Egun batean, Soniaren aita erratz batekin ni segika zebilen oso pozik. Ni oso urdurituta nengoen erratza handia zelako. Izan ere, erratzari gatazka irabaztea erronka bezala ikusten nuen. Ni bera baino trebeagoa nintzen eta askoz ere azkarragoa. Alabaina, bat-batean erratza izugarria egin zen: aitaren eskuetan ez ezik, zoruan ere bazegoen erratza. Ni irabazten ari zen erratza erraldoia bihurtu zelako eta ezin nuen horren aurka jo. Beraz, eskobatik aldentzen saiatu baino ez nuen egiten hau desagertu arte. Aitak erratza bere lekura eraman zuen harridura aurpegiarekin.

Gizakientzako azalpena: Erratza ez zen handiagoa egin, itzala zen ni izutzen ninduena. Orain hori badakit baina oraindik ez naiz itzal horretaz fidatzen. Zergatik egun batzuetan agertzen da eta beste batzuetan ez? Ez hori bakarrik, itzala deritzozuen objektu horrek forma ezberdinak hartzen ditu, ez ote da mamu bat? Gizakiok edozertaz fidatzen zarete. Zuek bai inozoak!